Sevgili Türk Edebiyatı okurları,
Bir yılın daha sonuna geldik, bir takvimin daha son yaprağını kopardık. Dile kolay, tam elli dört yıldır edebiyat, kültür ve sanat yolumuzu aydınlatan ve bir meşale gibi nesilden nesle devredilen Türk Edebiyatı 626. sayısına ulaştı. Kurucumuz Şeyhülmuharrirîn Ahmet Kabaklı’nın en önemli mirası olarak kabul ettiğimiz dergimizin kesintisiz olarak yayın hayatına devam etmesinde ve ilk günkü heyecanla yaşamasında elbette siz değerli okuyucularımızın katkıları inkâr edilemez. Sizlere gönülden teşekkür ediyorum. Bu yılın son sayısında, Hakk’a yürüyüşünün 50. yıl dönümü vesilesiyle, fikir hayatımızda olduğu kadar edebiyat dünyamızda da derin izler bırakan “Ruh Adam” Hüseyin Nihal Atsız’ı, anıyoruz. Atsız; fikirleri, eserleri ve taviz vermeyen karakteriyle nesiller boyu tartışılan, sevilen ve okunan bir isim oldu. Biz de bu sayımızı, tarihçi, yazar, şair ve dava adamı kimlikleriyle nesiller üzerinde önemli etkiler bırakan Atsız’ı farklı yönleriyle geniş bir yelpazede ele alarak onun aziz hatırasını yâd ediyoruz. Bu sayımızın ilk yazısı Ahmet B. Ercilasun’a ait. Ercilasun, Atsız’ın ülkücülüğünü mistik bir boyutta değerlendirerek onun Bozkurtlar ve Ruh Adam romanlarının edebî değerine dikkat çekerken kendi kalemiyle bir Atsız portresi de çiziyor. İskender Öksüz, Atsız’ın, eserlerinde zaman ve mekânı aşarak ruhumuza dokunduğunu dile getiriyor, Atsız’ı her zaman doğru yönü gösteren bir pusula olarak nitelendiriyor. Mümtaz’er Türköne, Atsız’ın tarihî gerçeklikten yola çıkarak nasıl yaşayan bir “mitoloji” inşa ettiğini ve Kür Şad efsanesinin toplumsal hafızadaki yerini sorguluyor. A. Yağmur Tunalı, Atsız’ın çok yönlü kişiliğini, ilim ve sanat adamlığını kaleme alıyor. Lütfü Şahsuvaroğlu, dönemin çalkantılı atmosferi içinde Atsız ile Sabahattin Ali arasındaki gerilimi, İçimizdeki Şeytan tartışmaları ekseninde, her iki ismin edebiyatımız açısından değerini teslim ederek tahlil ediyor. Nurullah Çetin, Bozkurtlar romanı üzerinden millî benlikten uzaklaşma hâline yani “mankurtluk” kavramına değiniyor. İsa Kocakaplan, Atsız’ın şiirlerinde ölümü nihai bir son değil, ülkü uğruna varılacak kutlu bir menzil olarak işlediğini aktarıyor. Talat Ülker, Atsız’ı “Türkçülüğün Karakter Abidesi” olarak resmederek onun inandığı doğrular uğruna verdiği mücadeleyi anlatıyor. M. Bahadırhan Dinçaslan, Ruh Adam romanındaki Selim Pusat karakterini romantik kahraman arketipi üzerinden inceliyor ve Güntülü figürünün bu kurgudaki yerini tahlil ediyor. Enver Aykol, Atsız’ın hikâyelerindeki estetik duyuşu ve millî romantizmin izlerini sürerken; İbrahim Özen, “Edebî Mirasın İzinde” serisine bu ay Atsız ve ailesini konuk ediyor. Fazıl Ahmet Bahadır ise Atsız’a ithaf ettiği şiiriyle yer alıyor bu dosyada. Bu sayımızda ayrıca Ömür Ceylan’ın Bektaşî dervişi Edîb Harâbî’nin “nefes”ine aynı telden ses verdiği naziresini ve Saadet Örmeci’nin Türk Dünyasının edebî seslerini Kayseri’de buluşturan “Türk Dünyası Yazar ve Şairleri Talas Buluşması”na dair izlenimlerini okuyabilirsiniz. Kitaplık bölümümüz de bu ay dopdolu.
Herkese iyi okumalar dileriz…