Sait Faik Abasıyanık’ın mavi gökyüzünde kanat çırpan Son Kuşlar’ı, büyük hikâye olan tabiatla, insanın kendi iç dünyasında kurduğu küçük hikâyenin kesişme noktasıdır. Bu zarif hikâyeleri okurken bir martı kanadında kaybolan saflık ve masumiyetin, bir balıkçının sessizce yeşeren umutlarının, dünyayı anlama gayretinde olan küçük bir çocuğun gözlerinde büyüyen şaşkınlığın izlerine düşeriz. Engin bir sessizlik içinde yükselen bir martının çığlığını hikâyeye dönüştüren Sait Faik, bu eserinde tabiatı,
insanı ve hayatı sevginin sıcacık diliyle anlatır.