1940’lı yıllar Türkiye’sini anlatan bu romanda, karşımıza iki genç çıkar: Hayata karşı güvensiz, iç çatışmalarıyla boğuşan Ömer ve idealleri uğruna yaşayan, sanatla beslenen duyarlı bir genç kadın, Macide. Aşkları bir sığınak gibi görünse de, onların hikâyesi yalnızca duygularla değil, dönemin aydın çevrelerinin çelişkileri, toplumsal baskılar ve bireysel ikilemlerle örülüdür. Sabahattin Ali, İçimizdeki Şeytan’da, bireyin kendi iç sesine karşı verdiği savaşı ustalıkla resmediyor. Ömer’in iradesizlik ve korkaklıkla tanımladığı “içindeki şeytan”, aslında hepimizin içinde pusuda bekleyen karanlık yanlarımızın bir simgesidir. Bu roman, sadece bir aşkın hikâyesi değil; insanın kendine yabancılaşmasının, bahanelerle ördüğü duvarların ve vicdanıyla yüzleşmesinin romanıdır.