Gece, gündüzün kara gömleğidir belki de. O da bu renge bürünerek dinginliğe kavuşuyor. İnsanlar uyumasaydı acaba ne olurdu? Geceler, her zaman sırlı, müphem hislerle dolu oluyor. Hem de gündüzlerin yorgunluğundan kurtulup rahatlığa kavuşmanın tek yoludur geceler. Ay ise ilim adamının gergin düşüncesinin yorgun, çılgın arayışlarının adresi olmuş, çoğu zaman da yaratıcı kalemin inci taneleri gibi kaleme aldıklarını süslemiş... Bazen de ilham kaynağı olmuş... Kimi onu alıp hasret dolu penceresine asmış, kimi sevgilisinin nur cemaline benzeterek aşk itirafını süslemiş, kimi karanlık, sessiz gecenin yatağına salmış, kimi gür akan bir çayın soğuk suyunda yıkamış... Bütün bunlar insan sevgisinden kaynaklanmış, insanlar kendi aşkını ve yüreğinden geçenleri sergilemiş, aya seslenerek...